Ben Yaprak Olsaydım

Otobüs gelmiyor.Ben bekliyorum.Rüzgar esiyor,esiyor,esiyor.Bu esişi ahenkli dansa benzetemem bildiğin bir direniş gibi bu sakinliğe,güneşe,buluta...
Yaprakları,tozu,toprağı kendiyle sürüklemeye çalışan bir direniş.
Rüzgar düşüncelerimi de sürüklüyor(benim düşünceler direnmiyor,savrulup duruyor)
Yapraklar da insanlar gibi aslında kimi ilk esmede düşüyor kimi ha düştü ha düşecek kimi de sapasağlam ben bunları düşünürken bir ağaç ilişiyor gözüme ne bir yaprak kalmış ne de bir canlılık hiç yaprağı kalmamış dallarıyla sanki bir yaşlıyı anımsatıyor bana.Tir tir titriyor,yalnız ve umutsuz gibi,acaba diyorum ben bir yaprak olsaydım nasıl olurdum?Tüm bunları düşünürken rüzgar beni bu seferde çocukluğuma götürüyor.
Küçükken de hep böyleydim ben,büyük olmak isterdim.Büyüdüm çocuk olmak,rüzgar esiyor şimdi de yaprağın yerinde olmak.Hep başka şeyler olmak istedim ben
Kızıyorum kendime olduğundan mutlu ol diye ama yinede düşünceler susmuyor.Ben bir yaprak olsaydım.Otobüs geldi...

Next PostSonraki Kayıt Previous PostÖnceki Kayıt Ana Sayfa

11 yorum:

  1. İnsan hep böyle değil mi küçükken büyük olmak büyüdüğünde çocuk :) Hep elde edemeyeceğimizi isteyip mutsuz ediyoruz kendimizi :( Çok güzel bir yazı olmuş kalemine sağlık.

    YanıtlaSil
  2. Teşekkür ederim :)
    Evet kendi kendimizi mutsuz ediyoruz ben hep başkasının yerinde olmak isterim sonrada kızarım kendime :)

    YanıtlaSil
  3. gelcem yineeeee oleeeey zaman bulmuş da yazarmış daaaa :)

    YanıtlaSil
  4. Rüzgar sürüklüyor düşüncelerimi güzel bir cümle olmuş. .

    YanıtlaSil
  5. Çok zor ve aslında çok önemli. Bulunduğun durumdan mutlu olmak, sahip olduğun şeylerin değerini bilmek.. İnsan nankör, kendi olduğumuz şeyle mutlu olmamız lazım..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aynen öyle
      İnsan elde edemediğinin delisi elde ettiğinin nankörü diye boşa dememişler bir çok fırsata sahip olsakta gözümüz yine komşunun kaz görünen tavuğunda :)

      Sil
  6. Hep baska yerlerin turkusunu soyluyor icimiz. Gecmise ozlemli gelecege umutluyuz ama su ana karsi cok acimasiziz. Bir yaprak gibi eninde sonunda dusecegiz topraga elbet. Maharet defter arasinda saklanan yapraklar gibi gonullerde tasinmaya deger bir omur surebilmek :)

    YanıtlaSil
  7. ayyy iyi barii otobüs ezmemiş seniii bir yaprak olarak :) tatliş yazı buuu :)

    YanıtlaSil